انتهای رویای الهه عزیز

در دیدهٔ‌ من خیره شود نقش کسی‌ مست

هر جا که دود شعلهٔ‌ بی‌ تاب نگاهم

...بر بام و در خانهٔ من نقش نگاهیست
...
نقشی‌ که بر آن، دیده فتد گاه بگاهم

او گوش بره دوخته تا نغمه بر آرم

آن نغمه که هرگز ز لب خود نشنودم

آن راز کزان مهر خموشی نگرفتم

وان عشق کزان سوختم و لب نگشودم !!!

گرد بادم سرنوشت من همان شوریدگیست
کی برای این سر شوریده سامان خواستم
آن نهال گلشن افروزم که در گلزار عشق
ریخت بر من آتش از ابری که باران خواستم
شعله برقی شد و در خرمن جانم گرفت
......قطره اشکی که از ابر بهاران خواستم

از دور تکه‌های شکستهٔ دل‌ من زیر پاست

از من شکسته تر نیست زنی‌ در این حیات

جارو بزن خرده‌های دلم را در مسیر با د

مرحم کن مرا با طلوع خورشید

به ماه پشت ابر نامه یی بفرست

بگو ، بگو که که من سخت دلشکسته و بیمارم

امروز

دلگيرم...
نه از دست تو
از دست خودم دلگيرم
كاش از اول مي‌دونستم
تو نباشي مي‌ميرم...